โรงแรมหลังฝน • คุณโอ๊ต ศาลายา: เรื่องราวที่น่าสยดสยองของโรงแรมติดทะเลที่มีตำนานผีเสื้อ

หลังจากฤดูฝนผ่านไปอย่างหนาวเย็นและชุ่มชื่น ในวันนี้เราจะพาคุณไปรู้จักกับเรื่องราวของโรงแรมหลังฝนที่ตั้งอยู่บนชายหาดแห่งหนึ่ง ในพื้นที่ของเมืองศรีราชา จังหวัดชลบุรี โดยเฉพาะกล่าวถึงบ้านผู้ดีคนหนึ่ง ที่เป็นเจ้าของโรงแรมที่ตั้งอยู่ติดทะเลนางและมีประวัติศาสตร์ที่น่าสยดสยอง

ความเป็นมาของโรงแรมหลังฝน

โรงแรมหลังฝนเป็นโรงแรมติดทะเลที่สร้างขึ้นในช่วงปี พ.ศ. 2500 โดยโรงแรมนี้เดิมเป็นบ้านพักของครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเมื่อเจ้าของบ้านคนหนึ่งเสียชีวิต ครอบครัวของเขาจึงได้จัดทำโรงแรมจากบ้านเดิมของพวกเขาขึ้นมา

ตั้งแต่วันนั้น เรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับโรงแรมหลังฝนก็เริ่มกลายเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกันไปทุกวันนั่นเอง และเป็นที่มาของตำนานผีเสื้อที่ทำให้คนหลายคนกลัวมากๆ

ผีเสื้อที่กลัว

ตามตำนานท้องถิ่น โตามตำนานท้องถิ่น โรงแรมหลังฝนเป็นสถานที่ที่ผีเสื้อชนิดหนึ่งจะมาปรากฏตัวอยู่บ่อยครั้ง ผู้เข้าพักในโรงแรมนี้บอกว่าพวกเขาเห็นผีเสื้อขนาดใหญ่บินรอบๆ โรงแรม และเมื่อมีเสียงดังจากพื้นบ้าน อาจจะเป็นเสียงของผีเสื้อที่บินไปกว่าพื้นผิวของบ้านพัก

เรื่องราวนี้กลายเป็นที่มาของตำนานผีเสื้อที่มีชื่อว่า “ผีเสื้อสาวหลังฝน” ซึ่งเป็นผีเสื้อขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างคล้ายคนหญิง แต่หน้าตามืดมัวเหมือนเป็นหน้ามนุษย์ โดยเป็นที่รู้จักกันในพื้นที่ใกล้ๆ โรงแรมหลังฝน ว่าพวกเธอเป็นผีเสื้อที่ไม่ชอบคนมากนัก และจะทำร้ายคนที่มาถึงโรงแรมหลังฝนโดยเฉพาะในช่วงที่มีฝนตกหนัก

ความรู้จักคุณโอ๊ต ศาลายา

คุณโอ๊ต ศาลายาเป็นเจ้าของโรงแรมหลังฝน และมีความสัมพันธ์กับเรื่องราวผีเสื้อในพื้นที่นี้ได้มากกว่า 30 ปี โดยเขาได้ยืนยันว่าเขาเคยเห็นผีเสื้อและฟังเสียงประหลาดต่างๆ ในโรงแรมของเขาเอง

คุณโอ๊ตกล่าวว่าเขาเคยเห็นผีเสื้คุณโอ๊ตกล่าวว่าเขาเคยเห็นผีเสื้อที่มีรูปร่างคล้ายคนหญิงและมีหน้ามนุษย์ในโรงแรมของเขา และยังมีเสียงประหลาดต่างๆ ที่เป็นตัวบอกให้เขารู้สึกว่าโรงแรมของเขานั้นอาจมีสิ่งผิดปกติอยู่

อย่างไรก็ตาม คุณโอ๊ตก็ได้เล่าเรื่องราวว่ามีบางวันที่เขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในโรงแรมของเขา แต่เขาไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร และไม่สามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น เขาจึงเริ่มสนใจเรื่องตำนานผีเสื้อที่รายงานไว้ในพื้นที่และคิดว่ามีความสัมพันธ์กัน

สิ่งที่น่าสนใจของโรงแรมหลังฝน

โรงแรมหลังฝนเป็นที่มาของตำนานผีเสื้อและมีความหลงเลย์ในเรื่องของสิ่งลึกลับ แต่นอกจากนั้น โรงแรมนี้ยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกมากมาย เช่น

1. ตำนานของชาวบ้าน

ตำนานผีเสื้อสาวหลังฝนไม่ใช่เรื่องเดียวที่เกี่ยวข้องกับโรงแรมนี้ นอกจากนั้นยังมีเรื่องราวของบ้านผู้ดีที่กลายเป็นโรงแรม และเรื่องราวของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโรงแรมก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจและเป็นที่มาของตำนานในพื้นที่นี้

2. การตกปลา

โรงแรมหลังฝนตั้งอยู่บนชายหาดแห่งหนึ่งที่มีการตกปลาอย่างหนัก และเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับนักตกปลาที่ต้องการสัมผัสกับท้องทะเลใกล้ๆ โรงแรมนี้ยังมีการเช่าเรือเพื่อให้ลูกค้าไปตกปลาในทะเลอย่างสะดวกสบาย

3. บริการอาหารทะเล

โรงแรมหลังฝนมีบริการอาหารทะเลที่อร่อยและคุ้มค่า ทำให้นักท่องเที่ยวที่มาเยือนโรงแรมนี้ได้สัมผัสกับอาหารทะเลชั้นเยี่ยมที่ผลิตจากสินค้าท้องถิ่น

สรุป

โรงแรมหลังฝนเป็นโรงแรมติดทะเลที่มีตำนานผีเสื้อและเป็นที่มาของตำนานในพื้นที่นี้ แต่นอกจากนั้นยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกมากมายเช่น การตกปลาที่น่าสนใจและบริการอาหารทะเลที่อร่อยและคุ้มค่า ทำให้โรงแรมนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจในช่วงเวลาหลังฝน

คำถามที่พบบ่อย

1. มีการเห็นผีเสื้อสาวหลังฝนจริงหรือไม่?

• ตามตำนานผีเสื้อสาวหลังฝนเป็นเรื่องที่คนในพื้นที่ได้ยินกันมาก่อน แต่ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร

เพื่อยืนยันว่ามีผีเสื้อหรือไม่ แต่ยังมีผู้เข้าพักโรงแรมหลังฝนที่บอกว่าเคยเห็นผีเสื้อในพื้นที่ใกล้ๆ โรงแรม

2. โรงแรมหลังฝนมีบริการอะไรบ้าง?

• โรงแรมหลังฝนมีบริการตกปลาที่น่าสนใจ และบริการอาหารทะเลที่อร่อยและคุ้มค่า

3. สามารถเช่าเรือไปตกปลาได้ที่โรงแรมหลังฝนไหม?

• ใช่ โรงแรมหลังฝนมีการเช่าเรือเพื่อให้ลูกค้าไปตกปลาในทะเลอย่างสะดวกสบาย

4. โรงแรมหลังฝนตั้งอยู่บนชายหาดใด?

• โรงแรมหลังฝนตั้งอยู่บนชายหาดที่อยู่ในพื้นที่ตำบลตลาดไชยา อำเภอบางสะพาน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

5. โรงแรมหลังฝนเป็นโรงแรมติดทะเลหรือไม่?

• ใช่ โรงแรมหลังฝนเป็นโรงแรมติดทะเลที่มีวิวทะเลสวยงามและเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับนักตกปลาที่ต้องการสัมผัสกับท้องทะเลใกล้ๆ

โรงแรมหลังฝน • คุณโอ๊ต ศาลายา | 2 เม.ย. 66 | THE GHOST RADIO [VIDEO]

เล่าเรื่องผี ฟังเรื่องหลอน ติดตามประสบการณ์สยองขวัญเรื่องเล่าผีน่ากลัวจากทางบ้าน
รับชมรับฟังเรื่องผีล่าสุดแบบสดทุกวันเสาร์และวันอาทิตย์ เวลา 21.45 เป็นต้นไป
ได้ที่ช่องทาง เดอะโกสเรดิโอ | The Ghost Radio (Official) คลื่นสยองของคนรุ่นใหม่
โดย พี่แจ็ค วัชรพล ฝึกใจดี และทีมงาน

โรงแรมหลังฝน • คุณโอ๊ต ศาลายา | 2 เม.ย. 66 | THE GHOST RADIO

รับชมเรื่องเล่าผีแบบไม่มีโฆษณา อัพเดทใหม่ทุกอาทิตย์ ใน playlist แฟนตัวยงของ The Ghost Radio

สมัครสมาชิก แฟนตัวยงของรายการ:

/ @theghostradio

ฝากเรื่องเล่าผีประสบการณ์หลอนจากทางบ้านได้ที่ https://facebook.com/theghostradio
ฝากเรื่องเล่าจากเมล theghostradiothailand@gmail.com

ช่องทางการติดต่อสื่อสาร
Facebook: https://facebook.com/theghostradio
Instagram : https://instagram.com/theghostradioof…
Twitter : https://twitter.com/theghostradio
Discord : https://discord.gg/vXVtsB5fkj
Tiktok : https://tiktok.com/@theghostradio
Spotify : https://spoti.fi/3RmMK7o

เนื้อหาของวิดีโอ โรงแรมหลังฝน • คุณโอ๊ต ศาลายา | 2 เม.ย. 66 | THE GHOST RADIO

คุณกำลังรับชมรับฟังคลิปหลอนๆจาก The Ghost Radio สนับสนุนโดยว่างถูกใจคนรู้ใจแมวคุณโอ๊ตศาลายาครับคุณโอ๊ตจะมาเล่าเรื่องล่าสุดก็คือเรื่องทางทางใครทางใครทางผีในครับเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี่เองครับเรื่องอันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณแม่ของคุณโอ๊ตเมื่อทั้งที่ได้เดินทางไปพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งและก็ต้องเจอกับความร้อนเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 5 เดือนที่ผ่านมาครับโรงแรมหลังฝนมาติดตามฟังเรื่องนี้กันเป็นสายสายที่ 9 กับสายของคุณโอ๊ตศาลายากันเลยครับสวัสดีครับคุณโอ๊ตสวัสดีครับพี่แจ๊คครับสบายดีนะครับรอนนี่รอไม่ไหวครับเปิดมันก็เปิดนะครับต้องหาที่เย็นๆอยู่พยายามดื่มน้ำเยอะๆเพราะว่าฮีทสโตรกอันตรายอันตรายมากผมออกมาจากห้องนะเดินลงมาข้างล่างอ่ะร้อนต้องรีบวิ่งขึ้นไปร้อนจริงๆร้อนมากเดี๋ยวพอฝนมาเนี่ยพายุฝนมันก็จะหนักมากนะไม่ต้องระวังจ่ายไม่มีอะไรที่มันแบบพอดีพักหลังมันควบทุกอย่างจริงๆเออมาพูดถึงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณแม่ไปเจอมาครับผม 5 เดือนที่แล้วเองนะใกล้กับโรงแรมหลังฝนที่ว่านี้มันเป็นยังไงคุณโอ๊ตกลับกล้องขอย้ายไปจากมีคำว่าจริงๆแล้วเนี่ยผมมากะว่าจะล้างตอนนี้ผมให้ช่างอาสาที่ผมเคยเปลี่ยนไปก็ผมมันไปออกค่ายอาสาประมาณช่วงกลางเดือนถึงปลายเดือนที่แล้วนะครับแล้วก็มันเกี่ยวกับเราพอดีเราบ้างอะไรบ้างเปลี่ยนบรรยากาศบ้างประกอบกับพอไปถึงที่จริงนะเนี่ยบรรยากาศที่ที่ผมไปออกค่ายเนี่ยมันก็ค่อนข้างจะจะเอาเรื่องอยู่พอสมควรนะไม่เอาดีกว่าไปกาญด้วยครับก็ย้อนกลับไปประมาณ 5 เดือนที่ผ่านมาครับช่วงเดือนตุลาคมปีที่แล้วนี่เองครับที่ผ่านมาก็ติดแก๊สผมหยิบยกเอาประสบการณ์เรื่องเล่าจากคนอื่นๆเด็กน้อยว่า 90% เรื่องที่ผมเล่าทั้งหมดเลยครับแต่เป็นเรื่องของคนอื่นหมดเลยเรื่องเล่าที่มาจากคนใกล้ตัวที่สุดซึ่งก็คือคุณแม่ของตนเองมึงก็บอกกับคำว่าในชีวิตผมผมไม่คิดเลยว่าคุณแม่อาจารย์เล่าเรื่องผีฟังก่อนเริ่มเรื่องผมต้องขอเล่าถึงคุณแม่ผมนิดนึงนะครับถึงแกว่าแกเป็นคนยังไงคือคุณแม่ผมอยากจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเพราะว่าอาจจะแยกทางกับพ่อผมตั้งแต่ผมจะไปละที่ผ่านมาผมก็จะอยู่กับคุณแม่ตลอดด้วยความที่เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วยจัดคนข้างมีความซับซ้อนนิดนึงครับคือคุณแม่จะเป็นผู้หญิงดีๆคนที่ช่วยเรื่องผีตาแกไม่กลัวแล้วที่ผ่านมาตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดถึงเรื่องทำนองนี้ให้ผมฟังเลยด้วยความที่กับชีวิตของแม่ของเขาเติบโตมาในชนบทบ้านนอกแล้วก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เผอิญว่าช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมานะครับคุณแม่ก็คบกับลุงคนนึงละกันนะครับแล้วก็ทุกวันนี้ก็อยู่ด้วยกันอ่านแม่ผมอยากเป็นคนชอบเที่ยวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วครับแต่ว่ามันมีโอกาสคำว่าภาระหนี้บ้านและคนข้างเยอะมากSupportแกจะไปเที่ยวเนี่ยแต่ก็จะชอบไปเที่ยวกันไปนานๆนานๆทีจะได้ไปเที่ยวครับด้วยความที่ว่าต้องรอเวลาบางช่วงที่มันก็มาเที่ยวได้เพราะว่าที่บ้านผมครับก็ต้องรอเก็บเกี่ยวกันก่อนถึงจะมีเวลาพักใหญ่ในการไปเที่ยวขอช่วงเดือนตุลาคมปีที่แล้วนะครับทุกอย่างมันก็จะโล่งก็เลยวางแผนจะไปเที่ยวกันสองคนคำว่าตะลอนเที่ยวที่สุดชายแดนด้านใดเป็นของประเทศเลยแกก็ขับรถสายยางมันถึงปลายทางแล้วก็ไปคอยลองลงมาเรื่อยเรื่อยจนกลับมาถึงที่ศาลายาหมดกันที่จังหวัดเชียงรายด้วยความที่ว่าช่วงนั้นมันเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวไปที่จังหวัดเชียงรายเดินทางไปตามปกติครับก็ขับรถจากสายยางโรงพยาบาลวัดเที่ยวหนังเที่ยวมีแต่เล่นๆก็ใช้เวลาประมาณจนมาถึงจังหวัดหนึ่งทางภาคกลางตอนบนและการเกิดโทริโกะกลับมาถึงประมาณ 17:00 น แล้วคือว่าช่วงนั้นน่ะที่มันมีฝนตกลงมามันเลยทำให้ฟ้ามันมืดเร็วฝนตกลงมาแบบแม่ใช้คำว่าใครสำเพ็งลงมาเลยครับเอารถเข้าไปจอดข้างทางเพื่อรอให้ฝนมันตายลงน้ำฝนมันตกโรงพยาบาลค่อยๆหยุดตกหนักมากครับจอดอยู่จุดจอดจุดๆทำอยู่นั่นไปเรื่อยๆครับโดยตามแผนงานต้องไปดูพระอาทิตย์ตกก่อนที่จะหาที่พักแต่ก็คงต้องล้มเลิกแผนเพราะว่าฝนตกหนักมากทำอะไรไม่ได้เลยแม่ก็เลยคุยกับลูกว่างั้นเดี๋ยวไปหาที่พักเลยแล้วกันขับไปทานด้วยอันตรายนะพรุ่งนี้ค่อยไปเที่ยวจาก 17:00 น เป็น 18:00 น ครับจะ 18:00 น เป็น 19:00 นจะ 19:00 น ถึง 21:00 น ครับที่พักก็ได้ปกติก็คือข้างทางก็คืออาศัยที่ความรู้สึกที่แม่ของแม่เล่าให้ฟังนะครับคือว่าทำไมมันหายากจังว่ะโดยปกติแล้วนะครับที่มันใกล้แหล่งท่องเที่ยวมันก็จะมีที่พักให้บริการปกติค่ะเลขลาวงวดวันที่ 5 ผมกำลังค่อนข้างที่จะเป็นคนที่ไหนครับไปไม่ดีนะครับ Google Map Google Mapค่อยๆขับรถป่าท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาตอนนี้มันก็ค่อนข้างเบาเลยนะครับฝนหยุดปุ๊บแกก็หันไปมองนาฬิกาเพราะว่ามันก็ประมาณเกือบ 22:00 น แล้วมองซ้ายมองขวาไปเรื่อยๆก็ห้องพักนะครับอยู่บนถนนที่บางช่วงก็มีไฟบางช่วงก็ไม่มีรถสวนทางก็มีรถส่วนตัวช่างกลับไปเจอโรงแรมครับแต่ว่าโรงแรมเนี่ยมันอยู่ทางด้านขวามือของถนนเปิดไฟสว่างจ้าหน่อยครับรถจอดเต็มเลยแล้วก็เลยขับรถกลับมาอยู่ทางขวาจุดที่เจอครับประมาณ 3 กิโลเมตรแล้วก็เดินทางไป – กลับมาใกล้ถึงทางเข้าโรงแรมนะครับแม่ก็เปิดไฟสัญญาณเลี้ยวซ้ายเป็นสัญญาณจะเข้าไปพักนะก็มีพนักงานรับรถนะครับเขาก็ลุกขึ้นมาแล้วก็บอกให้เข้าไปด้านในห้องพักแม่ก็สังเกตเห็นมันไม่ใช่โรงแรมกับรีสอร์ทมากกว่าแบบประมาณว่าไอ้นึกภาพสี่เหลี่ยมจัตุรัสบนเนื้อที่ประมาณ 10 ไร่ด้วยนะแล้วก็มีเปลี่ยนเป็นหลักล้านนึงวางไว้ตรงกลางครับพื้นที่รอบนอกของสี่เหลี่ยมมันคือลักษณะห้องพักเป็นหลังรีสอร์ทนะครับเป็นบ้านนั้นบ้านนี้ไอ้ตรงกลางครับสี่เหลี่ยมด้านไหนคือพื้นที่ส่วนกลางที่รับประทานอาหารมันก็จะมีส่วนของห้องพักที่เป็นห้องติดๆกันโรงแรมครับตรงนั้นพื้นที่สี่เหลี่ยมตรงกลางมันจะยุบพื้นสูงกว่าถนนประมาณเมตรหนึ่งน่าสนใจคือทั้งหมดเลยมันบอกว่ามันไม่ใช่อารมณ์ไหมมันเป็นไม้ที่ดูแล้วขับขี่มาจะดูบนๆยังไงชอบกลนักด้วยความที่คุณแม่ผมเมียเขาอยู่บ้านไม้มาตั้งแต่เล็กเขาจะดูรู้เลยว่าประมาณนั้นเจ้ามีหลักฐานด้วยหนูก็ว่ามันสวยดีนะไม่ต้องขับรถเข้าไปจอดผมน่ากินที่ส่วนกลางครับแล้วก็เดินไปก็มีพนักงานผู้หญิงคนหนึ่งให้บริการมามามากี่ท่านคะแม่บอกว่าหมอมา 2 คนค่ะคุณพี่คุณพี่จะพักเป็นแบบบ้านหรือแบบกล่องดีคะแล้วราคามันต่างกันยังไงล่ะคะถึงบ้านก็ออกคืนละ 600 บาทค่ะแต่ถ้าเป็นห้องก็คืนละ 400 บาทค่ะไม่แพงเอาเป็นห้องแล้วกันขี้เกียจจะกินเลยเขาก็เอากุญแจต้องไปให้กุญแจมันเป็นระบบที่มันใช้กุญแจไขยังไงครับกลอนแปดเป็นกลอนทองเหลืองเป็นประตูไม้ประตูกระจกประตูไม้สักถึงหน้าห้องเขาก็เห็นไปตามห้องนะครับมันจะมีแผนอะไรวะว่างแม่ผมก็เอาป้ายออกเปิดก็ไปมันก็เป็นประตูไม้ 200รีสอร์ทนะครับเป็นห้องพักแต่ละห้องแม่ผมเข้าไปมีคนร้องสุดท้ายเลยต้องการ 106ขวามือเป็นห้อง 08รู้ได้ไงว่าป้ายแขวนอยู่ข้างบ้านปากว่างเปิดก็ไปปุ๊บกลิ่นหอมผักชีใส่หน้าเขาก็ยืนมองแต่ก็ไม่พูดอะไรเพราะว่ากะมาอยากไอ้ตัวกันเขาเงียบตั้งแต่เข้าเขตโรงแรมนะลักษณะของห้องคือเปิดประตูเข้ามาแล้วครับห้องน้ำอยู่ขวามือกลับไปจะเป็นเตียงนอน 1 เตียงสำหรับนอน 2 คนมันก็จะมีทีวีเก่าๆกับโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ 1 ตัวครับพร้อมกับเป็นโต๊ะเล็กๆไปนั่งเล่นกันขอเข้ามาในห้องนะครับรุ่งอาร์ทเขาก็แสดงอาการเหมือนกับเขาลูกหัวไม่สบายกำลังจะเข้าไปอาบน้ำอาบท่าก่อนก็ได้จะได้นอนหลวงพ่อเข้าไปอาบน้ำกันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่แม่เขากำลังเล่นนั่งเล่นรอลูกอาบน้ำด้วยกันแม่เขาบอกว่าเขาได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันดังมาจากห้องฝั่งหัวเตียงผมให้เขาหยุดเขาก็หยุดเล่นเขาก็เลยเล่นโทรศัพท์เสียงคนคุยกันจากใจความไม่ได้ว่าคุยกันว่าอะไรแต่ก็ตั้งใจฟังน่าจะเป็นเสียงในห้องน้ำแล้วมั้งคงเป็นเสียงผู้ชายคงเขาคงแบบคิดไปเองวันนี้ขับรถมาไกลด้วยก็คงไม่มีอะไรหรอกอาบน้ำเสร็จแม่ก็บอกให้ไปนอนพักนะครับแล้วแม่เขาก็จะอาบน้ำแม่เขาก็จะเอามือถือเนี่ยเข้าไปเปิดพวกละครสั้นอาบน้ำเลยขับรถมานานก็เลยรู้สึกว่าอยากเอาน้ำราดตัวนานๆนิดนึงก็เลยกดน้ำอาบไปเรื่อยเปื่อยมันมีเสียงคนคุยอยู่ห้องค่อนข้างจริงๆนะด้วยความสงสัยDragonออกมาแล้วก็หลีกเลี่ยงก็มาเนี่ยก็เลยเปิดเสียงแล้วก็อาบน้ำต่อไปเสียงคนคุยกันเป็นผู้หญิงกับผู้ชายคุยกันจะจับใจความไม่ได้เด็กใต้มันไม่คุยกันเสียงดังของคนทะเลาะกันนะโทรมาคุยกันเฮฮาหยอกล้อเสียงดังมากกว่าแม่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้อาจจะมีคนทักก็ได้อาบน้ำเสร็จแล้วได้แล้วตัวใส่เสื้อผ้าครับในขณะที่เสียงมือถือเนี่ยมันยังๆอยู่แม่บอกว่าขณะปิดน้ำแล้วนะแต่รอบนี้เปลี่ยนจากข้างในไม่ดีได้เลยตัดสินใจว่าเอางี้ละกันเอาให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยเขาก็เอามือขวามือถือแล้วก็เดินเข้าไปกำแพงเขาเดินเข้าไปนะเขาก็ได้ยินเสียงคนคุยกันน่ะขึ้นกว่าเดิมปุ่มลดเสียงมือถือลงกี่ลิตรกี่มิลลิลิตรแล้วเมื่อคืนมันก็เงียบพร้อมกับเสียงคนคุยกันที่เงียบลงไปพร้อมกันครับไม่รู้อ่ะออกฤทธิ์มันเป็นเสียงแบบมือถือก็หายใจโลกมันระบุเขาออกจากอกหักแล้วก็พอเขารู้ว่าโอเคมันจะเขียนมือถือเขาก็พยายามจะเอาตัวออกมาจากตรงนั้นมันมีเสียงผู้ชายกระแทกเข้ามาในกำแพงแม่ผมก็ช็อตก๋วยเตี๋ยวเป็นผู้ชายนะครับหัวหน้าก็เลยเอาตัวเองออกมาจากห้องน้ำออกมาเลยนะงั้นก็เดินออกมาแล้วก็กำลังออกมาปรากฏว่าลุงแกนอนหลับไปแล้วเปียกใจเย็นๆนะครับแม่เขาก็อยากเรียกลุงแต่อีกใจนึงก็อยากไปนะแต่ไม่ค่อยสบายที่ต้องชั่งน้ำหนักไว้ใจสุดท้ายร้ายที่สุดก็คือไม่ปลุกแล้วกันตอนนั้นก็ประมาณเกือบเที่ยงคืนนะครับลูกนอนเอามือถือชาร์จแบตแล้วก็ตั้งปลุกตอน 7:00 นเดินทางต่อครับขนมถั่วแปบประมาณได้แค่ประมาณ 10 นาทีพยายามข่มตาหลับก็นอนไม่หลับมันบอกว่าไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไรทั้งนั้นเมื่อคืนนั้นอยากได้ผัวปกติแม่เหมือนเป็นคนที่หลังๆเมื่อคืนก็มันนอนไม่หลับทำยังไงก็นอนไม่หลับทีเอาไปแล้วครับเสียงคนคุยกันนอนเป็นเสียงผู้หญิงกับผู้ชายจูบกันหลวงพ่อขาวเนี่ยมันเริ่มเป็นเสียงทะเลาะกันนะความได้มันมันประมาณผู้หญิงพูดว่าเป็นอะไรของมึงนักหนาเนี่ยแล้วก็เหมือนกับมีเสียงยึดกระชากกันนะได้ลูกกี่คนแล้วก็เลยโทรไปหาน้องๆมาดูห้อง 08ได้ไหมกดกำลังจะกดโทรครับไม่ค่อยได้ยินเสียงประตูห้องสูงแต่มาเกิดขึ้นเปิดแล้วก็ปิดมันเป็นพื้นไม้มันก็มีเสียงคนเดินผ่านหน้าห้องไปเขาก็เลยนั่งคุยกับตัวเองวะมีคนรักจริงสงสัยจะลุกไปเปิดประตูทางขวามือเดินไปเดินมาอยู่ตรงที่กินข้าวไม่ตลกเดินออกไปถามน้องๆเมื่อกี้มันมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะพี่ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันที่ห้อง 18อ๋อไม่มีอะไรหรอกค่ะแฟนเขาทะเลาะกันเป็นปกติค่ะน้องครั้งแรกที่ได้ยินเสียงคนน่ะก็เดินมาตอนนี้น่าจะเป็นลูกค้าห้อง 085 ค่ะเพราะว่าเดินผ่านห้องพี่ได้ไม่มีใครเดินมาเลยนะคะคุณพี่อ๋อค่ะสงสัยพี่หมูป่าไปขอบคุณค่ะงั้นเดี๋ยวพี่ไปนอนก่อนละกันนะนะคะแม่เขาก็คงกลับมา 19:00 นมากินข้าวเขาก็พยายามไม่คิดมากนะเพราะพรุ่งนี้ต้องขับรถแต่เช้าเอาเวลาไปนอนดีกว่าพอเข้ามาในห้องก็ล้มตัวลงนอนกระดาษที่ลุงยังคงนอนอยู่บนเตียงนะไม่รู้เรื่องรู้ราวบอกว่าพ่อเข้ามาในห้องรอบนี้มันรู้สึกถึงความกดดันงั้นก็ประมาณเที่ยงคืนครึ่งกูต้องนอนก็ได้ต้องขับรถแค่หลับตาไปยังไม่ถึง 10 นาทีแม่บอกว่าเขาได้ยินเสียงคนเดินคนเดินอยู่ในห้องครัวนอนมันคงมันคือของ 08 แน่ๆมันมีคนอยู่จริงๆอพาร์ทเม้นท์มันมีเสียงร้องไห้เป็นเสียงผู้ชายร้องไห้สะอื้นสะอื้นห้องข้างๆห้อง 08ในใจก็คือตอนนี้ลูกตะกั่วไม้ก็กลัวเรื่องรำคาญนะครับเพราะว่ามันทำให้เขามานอนไม่ได้ฉะนั้นจึงต้องให้ดังขึ้นดังขึ้นดังขึ้นเรื่อยๆนะบวกกับเสียงเดินที่รองเท้าหนักขึ้นรำคาญนะครับกดโทรศัพท์โทรไปที่หน้าล็อบบี้มีคนเดินนะคะว่ารับสายอยากจะบอกว่าน้องๆมันดูแขกห้อง 8 นั่นไหมตอนนี้ต้องร้องไห้เลยพี่นอนไม่ได้เลยขึ้นมาดูหน่อยได้ไหมคะเดี๋ยวดูให้นะคะได้ยินเสียงคนเดินผ่านห้องตัวเองแล้วก็เคาะประตูออกมานะครับว่าชื่อนี้หน่อยได้ไหมคะรบกวนขอบคุณค่ะพนักงานครับปกติไม่มีอะไรเผลอหลับไปจนกระทั่งประมาณ 3:00 นนอนหลับไปแล้วนะจะต้องมากระดุมตื่นเพราะว่าได้ยินเสียงคนทะเลาะกันรุนแรงมากเสียงดังโวยวายตื่นมาก็ยังเจอกับพี่แจ็คไม่ไหวแล้วนะลุกจากเตียงที่ห้องบอกไม่ไหวแล้วนะมันมาอยู่ด้วยกันทำไมถึงนั่งอย่างนี้น่ะพ่อเปิดประตูห้องนะครับเพื่อที่จะหันไปทางซ้ายอาหารเป็นพิษคุณแม่ต้องหยุดตรงนั้นเลยครับทำอะไรไม่ถูกประตูห้อง 08 ครับบรรทุกเปิดอยู่อ่ะแล้วแต่เธอนะครับมันสายก็ไปกันใหญ่มันไม่มีใครไปไหนคนเดียวอยู่ในห้องนั้นพี่มันชอบคือว่าแต่สิ่งที่ได้ยินมันอยู่ตรงนั้นครับในห้องไม่มีคนอยู่แต่ยังมีเสียงอยู่ใกล้กับพัฒนาที่ยั่งยืนมองอยู่ทั้งเช้าทั้งเสียงคนทะเลาะกันมันดังออกมาจากห้องที่ว่างเปล่าว่างกันนะก็หันหลังจะเดินไปหาพนักงานที่ล็อบบี้ไปไหนกันหมดบรรยากาศละก็เลยเข้าไปในห้องมันไม่ต้องปลุกในห้องนะครับกำลังจะปิดประตูปิดประตูห้องตัวเองในห้อง 07ต้อง 08 นะครับประตูรั้วบ้านแม่บอกมาอยู่แล้วก็เข้ามาในห้องทำปกคลุมผ้ายันต์เรียกลุงลุงลุงลุงขยับตัวแต่ว่าไม่มีปฏิกิริยาเลยต้องรับแล้วตอนเย็นอีกนิดนึงก็ไม่รู้สึกตัวเลยเอาไงดีวะมึงก็ไม่ตื่นปิดเสียงนอนไม่หลับอยากจะกลับไปสิ่งที่เขาไม่อยากให้มันเกิดมันก็เกิดฝันดีเปลี่ยนสีขาวเดินอยู่ในห้อง 08เดินไปเดินมาเดี๋ยวนะประตูเปิดครึ่งแม่บอกว่ามั่นใจมันเปิดออกเป็นประตูบานเปิดแบบฝึกแล้วก็มีเสียงผีเท้าน่ะเดินออกมาจากห้องแล้วก็เดินมาเดินมาได้ใจมึงอย่านะมึงอย่านะจะมาก็เป็นเห็นเดินมาหยุดที่หน้าประตูครับของแม่เนื้อเพลงประตูห้องแม่มันก็เปิดออกเสียงไอ้แสงจากข้างนอกครับมันก็ทะลุเปลือกตาแม่ขึ้นหนักเข้ามาคือรู้นะว่าตอนนี้มันคือห้องตัวเองแล้วใครเป็นคนเปิดหนักๆคนเดินบนพื้นไม้นะครับมันก็ค่อยๆคุยกับมันในห้องก็มาเรื่อยๆเรื่อยๆเสียงบันทึกปลายเท้าแม่เนื้อเพลงประตูประตูห้องนะครับตอนนั้นแม่หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเอาไปหมดเลยก็อยากรู้ว่าเขาเป็นใครอีกใจนึงก็ไม่อยากรู้นะเนี่ยไม่อยากเห็นเลยนะแต่ก็นะมันก็คือฝ่ายดีกว่าวะดูก็ดูแล้วก็อยากรู้ว่าเขาเป็นใครต้องการอะไรกันแน่เขาเลยตัดสินใจลืมตาเลยครับพี่ขอดูกลุ่มสตรีเท่าที่มีบวกกับความก้าวหน้าสุดท้ายเกือบพาขึ้นจะดูว่าเขาเป็นใครเขารู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ปลายเท้านะแม่ลืมตามองผ่านความมืดที่พอจะเห็นได้นั่งร้านออกไปเราเป็นผู้ชายปู่ประมาณ 171ไม่เห็นหน้าก็รู้แล้วว่าเป็นคนวัยกลางคนยืนอยู่ที่ปลายเท้านิ่งเสียงเป็นเสียงผู้ชายเป็นเสียงเข้าแล้วครับนางออกมาป้องกันในห้องน้ำแอบฟังกูหรอพร้อมกับเขาทำท่าชูมือขึ้นนะครับแล้วก็จำภาพตัวเองครับตื่นขึ้นมากระดุมขึ้นมาแล้วทางไปเรียกโรงพยาบาลเนี่ยทำทุกอย่างแล้วก็ไม่ตื่นเหมือนจะรู้สึกตัวแล้วครับน่าจะทำทางขึ้นมาแล้วก็ไปนอนตะแคงหันหลังให้แม่แล้วไม่ยอมตื่นทำอะไรวะไอ้กลัวมันก็กลัวก็เลยสวดมนต์เอาที่จะได้ออกครับพี่หวังว่าจะให้สถานการณ์ดีขึ้นบรรยากาศตอนนี้มืดสนิทไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆทั้งห้องมีแต่ความว่างเปล่าปิดนาฬิกาขึ้นมาดูโทรศัพท์ราคาประมาณตี 4 และได้เช้านะครับรายการบินก็อยากเดินออกไปข้างนอกอีกนานนะครับแต่เราอาจจะเล่าเรื่องนี้ให้ฟังหรือยังอยากต้องการมีเพื่อนคุยไม่รู้ว่าในห้องมันมีอะไรก็ไม่อยากอยู่คนเดียวค่อยๆค่อยๆเก็บของก็คือตอนเช้าจะได้กลับมาเลยเปิดเพลงเปิดรายการไปพบอัยการเก็บของครับเขาเปิดเพลงถึงเพลงมันก็ต่อไปพี่แจ็คโทรศัพท์ w หัวเตียงแม่ก็เสียบชาร์จไว้เสียงเพลงหน่อยครับมันเป็นคนเอาลงค่อยๆเบาลงเบาลงเพราะว่าโทรศัพท์มันอยู่บนเตียงเขาอยู่ปลายเตียงแต่มันก็เบาลงเบาลงเบาลงเรื่อยๆจดบันทึกเสียงมันเงียบได้สักแป๊บนึง30 วินาทีได้ก็เลยตัดสินใจหันไปมองไอ้บอมโทรศัพท์ครับหันไปมองว่ามันเกิดอะไรขึ้นหลังให้นะหัวเตียงแล้วค่อยๆเนี่ยก็เบื่อเบาเสียงโทรศัพท์พร้อมกับผู้เขียนออกมาเป็นเดิมครับมึงแอบฟังกูหรอการกลับมาระบบตัดสินใจไม่ไหวแล้วครับปลุกฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณเป็นใครนะไม่ได้มาร้ายนะจะไปแล้วจะมาหลอกกูทำไมไม่เอาจะเอาอะไรก็บอกกันดีๆได้ไหมเสียงที่แม่พูดออกไปกลับมามองเห็นโทรศัพท์ก็เล่นเพลงได้ปกติเพลงนกกำลังเหมือนเดิมอารมณ์ตอนนั้นน่ะมันไม่ไหวนะว่ามันอยากนอนมากๆเลยทักไปหมดเลยประมาณ 5:00 น 5:00 นในขณะที่เขาลงนอนแล้วก็ไอ้เสียงคนทะเลาะกันด้วยเสียงคนเดินไปห้อง 08 มันก็ยังดีแผนผังความคิดว่ามันไม่ไหวแล้วขอนอนหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาประมาณ 6:30 นตัดสินใจอีกครั้งเช้าแล้วขอบปลุกลุงปรากฏว่าลุงตื่นเมียเมาขี้ตาตื่นมานะไม่ต้องบอกว่าลุงเตรียมตัวออกเดินทางต่อแล้วลุงเขากำลังเตรียมตัวกลับเก็บนั่งเก็บนี่ก็หันไปมองมากโต๊ะนั่งสัปหงกลอตเตอรี่หลวงพ่อเลยถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ยไม่ได้ยินเหมือนกันCloseของถึงแล้วออกจากที่นี่ตอนที่คุณลุงจุกคุณแม่ที่แม่นั่งสัปหงกอยู่ยังไงต่อนะก็ได้เป็นไรป่ะเนี่ยขี้เกียจด้วยเดี๋ยวเราจะได้เอาออกจากที่นี่ไปก็จัดแจงให้เรียบร้อยแล้วครับแม่เขาก็สบายกระเป๋ากุญแจห้องอยู่ห้องประตูครับหมื่นกว่าข้างๆนะมันกดได้นะครับพี่แอ๊ดเปิดไม่ได้จึงทำทุกวิถีทางจะให้มันออกแต่มันก็ไม่ออกทั้งเขย่าทั้งดึงทั้งเขย่าทั้งมึงแต่มันก็ไม่ออกแม่ก็เลยบอกว่าลุงเปิดไปก่อนเดี๋ยวเขาจะไปเอาไอ้โทรศัพท์ถึงห้องโทรหาพนักงานปรากฏว่าพอตอนเขามาดูโทรศัพท์ใกล้กับสายไฟที่ต่อเข้ากับคอมแต่มันขาดผลบอลเมื่อคืนมันเก่ามันพังแล้วมันใช้ไม่ได้มันใช้ไม่ได้หรอกไม่บอกนะเมื่อคืนนี้ใช่ครับกำลังจะหันมาบอกมึงกินกระชากกับคำว่าโทรศัพท์มันพังมันใช้ไม่ได้ไปหาลุงครับลุงก็อยู่ตรงประตูทางออกสายตาโมงเขาบอกไปด้านบนหัวลุงที่อยู่ตรงประตูอ่ะแจ็คมันมีที่เก่าๆติดอยู่ด้านบนเหรอกลัวเป็นเห*้ยอะไรไม่รู้ดอกไม้กระดาษแล้วข้างบนมันมีพวกพวงมาลัยแห้งมีน้ำแดงเก่าๆวางอยู่ได้ก็เรียกลุงตรวจหวยโทรหาลุงหันมามองกูตกใจหมดก็ไม่เห็นนะพี่ไม่เห็นตอนนี้แหละก็ไม่รู้คราวนี้ก็จบแล้วครับจะทำอย่างไรช่างมันทั้งชาติประตูออกให้ได้ประตูทางออกบาทออกมาข้างนอกประตูประตู Adidasมันมีผ้ายันต์สีแดง 1 ผืนแผ่นที่ประตูเฮ้ยเอาประตูถูกเปิดออกมารับป้ากับลุงเขาออกมาข้างนอกเขาเห็นพระจันทร์อยู่ที่ประตูปรากฏว่าออกมาข้างนอกโรงแรมร้างครับอุ้ยล้างหรอมันเป็นโรงแรมร้างเลยครับTop Managementสภาพก็อยู่ว่าไอ้ตรงที่จะจัดการให้เพราะว่ามันมีพื้นสูงขึ้นมา 1 เมตรพื้นมันเอียงมันพังอยากดูนมใหญ่ๆเต็มไปหมดเลยนะครับแล้วมองไปข้างนอกมันมีรถของแม่นะครับจอดอยู่แค่คันเดียวแล้วตอนเดินออกไปเพื่อจะไปเอารถมันจะไม่ค่อยแข็งแรงมันก็ต้องผ่านห้อง 0 1 0 6 0 0 1 8ประตูห้องถูกต้องเปิดไว้หมดผู้หญิงถ้าเป็นห้องไม่มีของแต่มีแต่อะไรก็ไม่รู้เป็นเศษผ้าเต็มไปหมดเลยมันเก่ามากๆพอไปถึงชั้นตรงล็อบบี้ก็บวกลิ้นหยักไย่ผูกพันมันหมดเลยนะแล้วก็ไอ้ตัวที่เป็นบ้านพักเป็นหลังๆที่อยู่รอบๆนะครับมันมีร่องรอยการถูกรื้อถอนออกไปหมดแล้วต้นไม้ใหญ่ปกคลุมเต็มพื้นที่ถูกถึงเดินมาถึงรถก็ขับออกมาจากที่นั่นเลยครับแม่กับลุงก็ต้องมาถามอยู่ในรถเมื่อคืนที่รักกินอะไรวะแล้วไปพักที่นั่นได้ยังไงพนักงานบัญชีใครที่เห็นมีรถจอดอยู่ไฟมันเปิดปกติมันก็ต้องเข้าไปพักเพราะฝนมันตกปกตินะครับคือใครเกิดอะไรขึ้นก็ขับออกมาได้สักประมาณกิโล 2 กิโลกรัมเขาบอกไม่ไหวละกี่ข้าวเขาก็เลยจอดแวะร้านตามสั่งครับเพื่อสงบสติอารมณ์เป็นร้านเล็กๆก็มีลุงกับป้าไปแต่คู่นึงครับดูแล้วก็น่าจะเป็นสามีภรรยากันไม่ตลกFordสั่งข้าวมาแล้วก็ถามถามแม่ว่าลุงถามมะเมื่อคืนเป็นไงบ้างเจออะไรไหมแม่เขาก็เล่าให้มึงฟังรู้เรื่องไหมเนี่ยหลวงพ่อเรียกลุงตั้งหลายครั้งแล้วนะแต่ลุงไม่ตื่นน้ำแข็งก็ดูหน่อยน้อยด้วยปล่อยให้แม่อยู่คนเดียวหลวงพ่อได้ยินแบบนั้นนะลุงเขาก็เล่ากับแม่ฟังว่าเสียงคนคุยกันนะเขาได้ยินตั้งแต่ตอนที่เขาอาบน้ำเลยแต่ก็ยังชั่งใจอยู่ว่าผีเป็นคนออกมาจากห้องน้ำเนี่ยสลับกับแม่เข้าไปเอาแทนที่ลุงเขากำลังแต่งตัวครับพี่บอกว่าเขายินเสียงผู้ชายหน่อยว่าเอามาจากโรงพยาบาลอยากฟังเหมือนกันเลยทักทายต้องคิดว่าน่าจะเป็นเสียงละครที่แม่เปิดฟังดีนะครับลุงมาบอกว่าเขาแอบกังวลอยู่เขาก็เลยด้วยความเพียรด้วยแล้วก็รู้สึกป่วยด้วยกินยาพารากับยานอนหลับไปเลยจบมิน่าเป็นตายแต่ว่าตอนนี้แม่ก็แม่ก็ไม่ได้โกรธนะครับแต่ระหว่างที่กำลังเล่าเรื่องให้ลุงฟังไม่ทันเล่าเรื่องแม่กับลูกเ***กันตาของป้ากับลุงหลานข้าวเหมือนเขาจะทำหน้าตึงๆพอได้ยินเรื่องที่เขาเล่าเสี่ยครับแม่กำลังกินข้าวลุงร้านข้าวแล้วแกก็เดินเข้ามาถามว่าไอ้หนุ่มนั่งด้วยทั้งนั้นได้ครับได้ครับนั่งเลยนั่งเลยหรือเปล่าครับลุงหลวงพ่อบอกว่าตัวเองมันจะใจกันแบบนี้กรุงเทพฯครับไปเที่ยวตั้งแต่พิมพ์ไลน์นะครับไล่ลงมาว่าจะไปเที่ยวกันแล้วเมื่อคืนไปนอนโรงแรมตอนนี้มาคือแม่ก็บอกว่าลุงรู้ได้ไงคะลูกบอกว่าพ่อตอบว่าไม่ใช่ก็ไม่เป็นไรมึงไม่ถามต่อแล้วน่ะวันนี้อยู่ที่เดียวแหละนี่แหละปลากระบอกหนูโดนผีหลอกทั้งคืนเลยตื่นมาถึงรู้ว่าเป็นโรงแรมร้างนี่งงกันมากเลยว่าจะเข้าไปทักกันได้ยังไงหลวงพ่อกลับมานะครับเมื่อก่อนน่ะลุงก็เป็นรปภอยู่ที่นั่นนักแสดงเป็นรปภแล้วก็เป็นคนคอยรับ – ไปครับหลวงพี่ที่แม่เจอตอนแรกที่มีคนขับรถแม่ก็บอกว่าถามลุงร้านข้าวนะครับว่าแล้วลุงรู้ไหมวะมันเกิดอะไรขึ้นกับมันมาถึงร้านแล้วมึงพอรู้ไหมร้านข้าวดีรปภเขาก็เล่าให้ฟังสมัยตอนที่เกียจรอปอพอนะครับตอนนั้นมันพึ่งจะก่อสร้างโรงแรมเปิดใหม่ๆเลยประมาณ 20 กว่าปีก่อนช่วงต้นปี 40โดนตอนแรกโรงแรมมันมีแค่ตัวตรงกลางเฉพาะที่แม่ไปอะแต่คราวหลังมาเขาก็เริ่มต่อเติมบางส่วนนะครับบ้านพักทีหลังทีหลังทีหลังเริ่มเดิมทีนะครับโรงแรมนี้เป็นโรงแรมที่ค่อนข้างจะมีปัญหาทางการเงินหรือว่าจะไปช่วงไฮซีซั่นนะครับมันก็จะค่อนข้างมีปัญหาเพราะว่ามันไม่ได้อยู่แหล่งท่องเที่ยวน้อยจากบ้านพักเว้นแต่ว่าคนที่เดินทางไกลๆก็ส่งของหรือนักท่องเที่ยวที่มันไม่มีที่พักแล้วจริงๆมันเลยทำให้เรื่องปัญหาทางการเงินของทุกอย่างมันก็ไม่ได้หลังจากนั้นมานะครับมันเกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาถามจริงลูกนักก็อยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วยบอกว่ามันมีน่าจะเป็นนักท่องเที่ยวได้มาปรับกล้องนอนโรงแรมกับสังคมจำคนนี้ได้เขาว่าแกเป็นคนรักสองคนนี้เข้ามาถึงตอนนั้นประมาณ 22:00 นรถเก๋งขับเข้ามาก็เช่าห้องพักตามปกติดึกๆนะครับลุงเขาก็นั่งดีๆที่หน้าโรงแรมประมาณเที่ยงคืนตี 1 ได้เห็นว่าน่ารักดีโวยวายเป็นแฟนกูผู้ชายก็ยื้อยุดฉุดกระชากผู้หญิงเหมือนพยายามผู้หญิงก็เหมือนพยายามจะออกจากโรงแรมหลวงพ่อก็ต้องดื่มปรากฏว่าพอเข้าไปถึงเขาก็ทะเลาะกันน่ะเหมือนจะดีกันผู้ชายก็บอกผู้หญิงว่าอายคนอื่นเค้าลองทำเสียงดังลูกใหญ่ๆเดี๋ยวคนอื่นเขาจะว่าเอานะแล้วก็พูดไปว่าไอ้ผู้ชายเนี่ยเข้าไปข้างในก่อนเลยไปห้องนอนเลยอยู่ข้างนอกคนเดียวอยากคุยด้วยเดี๋ยวจะอารมณ์ดีนะก็บอกว่าซื้อเข้าไปพร้อมกันเข้าไปพร้อมกันเลยผู้หญิงทำอะไรก็ไม่ยอมครับไม่ต้องจะเข้าไปอยู่ข้างนอกผู้ชายก็ไม่เป็นไรย้อนถอยเข้าไปในห้องเพื่อนเราให้ผู้หญิงเขาอารมณ์ดีขึ้นก็ผู้ชายเข้าไปในห้องได้ปะครับไม่มีอะไรแล้วนะค่อยคุยกันนะลูกครึ่งชั่วโมงผู้หญิงคนนี้เขาก็ขับรถเอากุญแจออกมาก็ขับรถลุงก็บอกแล้วว่าหนูหนูจะทิ้งคันนี้ไม่ได้คุยกันดีๆเขาก็ไม่สนเราก็ไปออกประมาณตี 1 ตี 2ประมาณประมาณ 2:00 น เขาก็เห็นผู้ชายคนนี้ครับออกมาเห็นแฟนแล้วก็ลดตัวเองก็เลยเดินกลับเข้าไปที่ห้องน่ากินจังเลยครับกลับเข้าไปที่ห้องแล้วก็ไม่ออกมาเลยจนกระทั่งเช้าก็มีแขกแขกเข้ามาแจ้งว่าได้ยินเสียงผู้ชายร้องไห้พร้อมกับเสียงน้ำเปิดอยู่พนักงานเขาก็เลยเดินเข้าประตูประจำอยู่แล้วมีใครตอบก็เลยเอากุญแจสำรองเลยเข้าไปเขาเห็นก๊อกน้ำอ่างล้างหน้ามาเปิดกี่โมงอยู่ห้องแล้วผู้ชายคนนั้นนะครับเขาก็ผูกคอตายอยู่ในห้องน้ำเจ้าของโรงแรมครับเพราะเขารู้เรื่องนี้เขาก็เรียกตำรวจมาแล้วเขาบอกว่าพยายามปิดข่าวให้มึงเรียกที่สุดนะแต่ว่าคดีอะไรก็ต้องเดินตามปกติแต่ไม่อยากให้เป็นข่าวว่าตอนนี้กิจการโรงแรมไม่ค่อยดีมันก็จะจัดแย่เข้าไปใหญ่วันหลังนะครับเขาก็ทำความสะอาดป้อมมันก็เปิดให้บริการหมากัดก็จะมีคนเห็นบวกกับได้ยินเสียงผู้ชายคนนี้ตลอดไปบัมบ้าเป็นคนเคาะประตูบ้างคนคุยกันบ้างนู่นนี่นั่นหลายคนนี้ก็พักขับรถหนีไปเลยตอนกลางดึกเนี่ยนะหลังจากที่พี่เขาเสียได้ประมาณ 2-3 ปีโรงแรมเข้าไปไม่ไหวครับเพราะว่าแขกเขาเข้ามาพักน้อยลงเรื่อยๆจนต้องปิดกิจการจะปิดกิจการไปแล้วมันก็มีเหตุซ้ำอีกมันก็จะมีพวกเด็กแว้นเด็กวัยรุ่นมามั่วสุมเล่นยากันนะครับแทงกันตายบ้างน็อคยาตายบ้างก็อีกหลายคนนะแล้วก็มีคนมาเจอผีหลอกอยู่ตื่นมาก็เป็นโรงแรมล้างแม่ก็ถามว่าแล้วห้องที่เขาตายมึงจำได้ไหมเป็นห้องไหนก็บอกว่าจำได้จำได้ดีด้วยลูกบอกว่าห้อง 07 ครับ207 207ได้ครับแล้วแม่กลับไปพักห้อง 07ตกหนักเลยครับทั้งนั้นเลยหลังจากนั้นนะครับพอเขารู้ว่ามีคนตายแล้วเขาก็มีคนมาเล่าเรื่องหลอนๆที่เจอที่โรงแรมก็เลยตัดสินใจที่จะตัดตั้งทำหิ้งไว้นะครับล็อคคล้องโซ่อีก 1 เส้นงงดิว่ะแล้วกินเข้าไปได้ยังไงคือตอนแรกคิดว่าประวัติผู้ตายห้อง 38 ด้วยซ้ำผมอ่ะรถกรรมตอนที่แม่ผมที่ลุงผักประตูมาได้เลยครับไอ้ตูดมันก็หลุดออกมาด้วยความเก่าเขามาไม่ต้องบอกว่ามันเป็นคำถามที่ดีกว่าแล้วเมื่อคืนเจออะไรเข้าไปได้ยังไงนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมดของโรงแรมลำพูนครับทั้งพนักงานทั้งทุกสิ่งทุกอย่างตอนแรกคิดว่าคือค่าโรงแรมมันไม่ล้างแล้วเป็นพนักงานปกติผมแค่เห็นใจหัวอกพนักงานรู้อยู่เต็มอกว่าห้องนั้นมีผีแล้วแขกพยายามมะพร้าวห้องข้างพยายามโทรไปหาร้อนน่ะพี่ช่วยบอกในห้องนี้เบาเบาๆหน่อยได้ไหมรำคาญผมจะนอนจะนอนจนแบบรับโทรศัพท์บ่อยมากจนรวบรวมความกล้าตัวเองแล้วมายืนอยู่หน้าห้องชื่อรู้ว่าห้องนี้มีผีคุณลูกค้าคะช่วยเบาๆหน่อยนะคะพอดีห้องข้างๆเนี่ยขนมมันก็ไม่ได้นะคะไม่ใช่แต่นี่ไม่ใช่อย่างนั้นคือการเป็นพนักงานก็ไม่มีแขกก็ไม่มีอะไรก็ไม่มีมีโรงแรมก็ล้างทั้งหมดเหมือนกับเขารู้จักนะว่ามีคนเดือดร้อนที่กำลังจะหาโรงแรมแล้วสบโอกาสเหมาะที่จะให้เขาไปพักที่นี่พอดีกลับไม่เป็นอย่างนั้นครับมึงคือเรื่องราวทั้งหมดที่คุณแม่เจอมาคุณโอ๊ตใช่ครับผมถามหน่อยสิคือตอนแรกอ่ะผมผมไม่ได้อะไรนะปล่อยผ่านไปหลายคนทักคุณรถเราอยู่ตอนนี้มีคนอื่นอยู่ไหมไม่มีครับมีใครอยู่ใกล้ๆไม่เป็นระยะรัศมีแบบผมอยู่ในห้องทาง 700 เมตร 100 เมตรมีไหมเมล็ดน่าจะมีเขาแต่เขาน่าจะหลับก่อนนะครับพรุ่งนี้ผมผมไม่ได้บอกว่ามันใช่นะแต่เขามาใส่หูฟังตั้งแต่คุณโอ๊ตเหล้าแรกๆผมเหมือนได้ยินเสียงกรี๊ดมาไกลๆเหมือนเหมือนนะเหมือนแต่ไม่ได้บอกว่าเป็นเสียงกรี๊ดแต่มันเป็นเสียงเหมือนเสียงกรี๊ดผมไม่แน่ใจว่าเป็นเสียงสัญญาณโทรศัพท์หรือมันเป็นเสียงเสียงกรี๊ดกรี๊ดแบบเป็นเสียงผู้หญิงกรี๊ดแต่รู้สึกว่าไกลผมจำไม่ได้ว่าช่วงไหนจะเป็นช่วงแรกๆที่คุณโอ๊ตลาวมันจะมีจังหวะหนึ่งที่เราทั้งคู่เงียบแล้วมันมีเสียงเนี่ยผมก็คิดว่าเป็นเสียงสัญญาณโทรศัพท์มั้งเพราะว่ามันจะมีเสียงตลอดเวลาแต่มันได้ยินเสียงคล้ายๆผมคล้ายคล้ายก็เลยถามว่าตรงนั้นมันมีคนอื่นอยู่ไหมผมอยู่ในห้องคนเดียวเลยครับข้าคือผู้ชมผู้ฟังลองลองย้อนกลับไปก็ได้แล้วแต่ผมแนะนำให้ใส่หูฟังนะมันจะได้ยินชัดแต่ผมไม่แน่ใจว่าเป็นช่วงเวลาไหนแต่มันคล้ายๆไม่ได้บอกว่าใช่มันอาจจะเป็นเสียงสัญญาณโทรศัพท์ก็ได้แต่มันเป็นเสียงมาไกลๆเหมือนเสียงแบบคนคนตะโกนกรี๊ดดังอ่ะน้าประมาณนั้นประมาณนั้นผมได้ยินจริงๆแต่ผมมองข้ามไปไม่ได้สนใจจนกระทั่งมีหลายคนทักบอกได้ยินเสียงได้ยินเสียงได้ยินเหมือนกันครับพี่จะก่อนก่อนผมจะหลับไปในทีวีก่อนผมจะหนักไปในเรื่องของคุณเก่งฮ่าๆๆค**ผมจะเป็นคนเก่งเลยครับชอบมากเลยผมก็ต้องแบบต่างคนต่างไว้ใจนะผมก็ต้องไว้ใจคุณเก่งเขาเล่าผมก็เห็นว่าข้อความแบบนี้มันเรื่องผีหรือเปล่านี่มันหยาบคายแต่ผมเข้าใจเลยพร้อมเฉลยเรื่องอะไรที่เธอเข้าใจเลยว่าทำไมคนเก่งถึงต้องเรียกคนเหล่านั้นด้วยฉายา